کد مطلب:77675 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:124

خطبه 191-درباره معاویه











و من كلام له علیه السلام

یعنی از كلام امیرالمومنین علیه السلام است.

«و الله ما معاویه بادهی منی و لكنه یغدر و یفجر و لو لا كراهیه الغدر لكنت من ادهی الناس و لكن كل غدره فجره و كل فجره كفره، (و لكل غادر لواء یعرف به یوم القیامه) و الله ما استغفل بالمكیده و لا استغمز بالشدیده.»

یعنی سوگند به خدا كه نیست معاویه زیركتر و صاحب تدبیرتر از من، ولیكن معاویه حیله و مكر می كند و فاسق و معصیتكار است و اگر نبود قبح و بدی مكر و حیله، هر آینه بودم من با تدبیرترین مردمان در امر دنیا، ولكن هر صاحب غدری فاسق و خدا نترس است و هر فاسق خدا نترسی كافر است، به كفر معصیتی نه كفر جحودی، «و از برای هر مكاری علمی و نشانه ای هست كه شناخته می شود به آن در روز قیامت». و سوگند به خدا كه غافل گردانیده نشدم به سبب مكر كردن صاحبان مكر با من و فشرده و نرم نشدم از كسی به سبب سخت و دشوار گرفتن بر من.

[صفحه 844]


صفحه 844.